ලේන් පැටියෙක්
කුලී වැඩ කරන
ගමේ යහපත් නැන්දට
දැන් බබාලා හයදෙනෙක්.
ඇස්වහක් කටවහක් නෑ
පැටව් ටික වාමන රුප වගේ
අපූරුවට කොටට මහතට
කොළඹ
දොස්තර පොඩි අයියගෙ දොස්තර දුවට
අඩුමාසෙන් බබෙක්
ලේන් පැටියෙක් වගේ
හීනියි කෙටියි පුංචියි.
යසෝදරාවත
මට දැන් යසෝදරාවත කටපාඩම්ය. අම්මා කකුල් දෙකේ තියා මල්ලී නිදි කරවන්නේ යසෝදරාවත කියවමිනි. ඉඳ හිට කවි දෙකක් අතර නිහැඬියාවක් ඇතිවන්නේ ඇයි දැයි වතාවක් දෙකක් මම හොරෙන් බලා හිඳ ඇත්තෙමි. මම දැන් ඒ ඇයි දැයි දනිමි. ඒ කඳුළු පිසීමටය. හොටු සීරීමටය. තාත්තා ගෙදරින් ගිය දවසේ සිට......... (ඉතිරි හරිය පසුවට කියන්නෙමි.)
Comments
Post a Comment