පෙම් කරන්න ආසාවෙන් හිටියා
ප්‍රේමවන්තයකු හමුවුන දවසක සීතල සඳ එළියේ එළිමහනේ අත්වැල් බැඳගෙන පෙම් බස් දොඩමින් ඇවිදින්නට ආසාවෙන් හිටියා යෙහෙළියන්ගෙ ඉරිසියාව අවුලා පෙම් කරන්න ආසාවෙන් හිටියා සඳ තරු බැබලුණ අහස තලය යට නෙතු දල්වාගෙන බලා සිටියදී අහසත් පොළවත් ගිනියම් කරගෙන ඝන සුළං සමග කලු වලා රැගෙන අහසේ හෙන හඬ විදුලි එළි දිගේ නන්නාඳුනනා යකු ආවා නා කපනා වැහි වැටෙන ඇහිල්ලේ කළුවර කුටියක මා හිරකරගෙන යකුගේ ගොරහැඩි අත් පා යුගලය ඩා බිඳු රූරන දුඟද හමන ගත හිත නැති මා ගත ජය ගෙන එඩියෙන් යක්ෂ ලෝකයට පලා ගියා. යෙහෙළියනේ මගේ මුහුණ හොවන්නට නුඹලගෙ උරහිස් පමණයි ඇත්තේ පව් සෝදාගෙන හිනාවෙලා මට ජීවත්වෙන්නට ඉඩ දීපල්ලා.