සැසඳීම
අරහෙන් මෙහෙන් කවි පද ගැට ගහනකොට
මම කිවිඳියෙකු ලෙස සිතුවෙමි හැබෑවට
මිල කළ නොහැකි කවි පෙළහර දකිනකොට
හිරු දුටු කදෝ පැණියකු ලෙස හැඟුණි මට
යසෝදරාවත
මට දැන් යසෝදරාවත කටපාඩම්ය. අම්මා කකුල් දෙකේ තියා මල්ලී නිදි කරවන්නේ යසෝදරාවත කියවමිනි. ඉඳ හිට කවි දෙකක් අතර නිහැඬියාවක් ඇතිවන්නේ ඇයි දැයි වතාවක් දෙකක් මම හොරෙන් බලා හිඳ ඇත්තෙමි. මම දැන් ඒ ඇයි දැයි දනිමි. ඒ කඳුළු පිසීමටය. හොටු සීරීමටය. තාත්තා ගෙදරින් ගිය දවසේ සිට......... (ඉතිරි හරිය පසුවට කියන්නෙමි.)
Comments
Post a Comment